Standardy Ochrony Małoletnich

 

Cel - wprowadzenia standardów Ochrony Małoletnich w ALAB laboratoria Sp. z o.o.:

1. Zapewnienie wszystkim dzieciom ochrony przed przemocą oraz ustalenie procedur udzielania im wsparcia i pomocy.
2. Zapewnienie pracownikom, zleceniobiorcom, osobom udzielającym świadczeń zdrowotnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz praktykantom niezbędnych informacji i umiejętności, umożliwiających wywiązanie się z obowiązków w zakresie dbałości o dobro dziecka i ochrony dzieci przed przemocą.
3. Zapewnienie dzieciom oraz ich rodzicom lub opiekunom niezbędnych informacji na temat zasad obowiązujących w ALAB oraz możliwości uzyskania wsparcia w sytuacji podejrzenia, że dziecko doświadcza krzywdy.

 

§ 1

Definicje i pojęcia

• ALAB – oznacza ALAB laboratoria Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie.
• Personel – pracownicy i współpracownicy, niezależnie od podstawy zatrudnienia w ALAB, w tym osoby świadczące usługi w oparciu o umowy cywilnoprawne, studenci, stażyści, praktykanci, którzy mogą mieć kontakt z dzieckiem w ramach udzielania mu świadczeń zdrowotnych.
• Dziecko – osoba małoletnia, która nie ukończyła 18 roku życia.
• Opiekun dziecka – przedstawiciel ustawowy dziecka: rodzic, opiekun, rodzic zastępczy, opiekun tymczasowy (osoba upoważniona do reprezentowania małoletniego obywatela innego państwa, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez opieki osób dorosłych) lub opiekun faktyczny.
• Placówka – punkt pobrań lub laboratorium prowadzone przez ALAB, w którym personel ALAB może pobrać materiał do badań od dziecka.
• Zgoda opiekuna – zgoda rodziców lub opiekuna prawnego/faktycznego. W przypadku braku porozumienia między rodzicami lub opiekunami, należy poinformować ich o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
• Zachowanie niedozwolone wobec dziecka – każde zachowanie względem dziecka, które stanowi czyn zabroniony. Wyróżnia się następujące formy zachowań niedozwolonych:
  1. Przemoc fizyczna wobec dziecka.
  2. Przemoc psychiczna wobec dziecka.
  3. Przemoc seksualna wobec dziecka (wykorzystywanie seksualne).
  4. Zaniedbywanie dziecka.
  5. Przemoc domowa.
• Dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka, w tym jego imię, nazwisko, wizerunek.
• Dane szczególnej kategorii – m.in. dane dotyczące zdrowia, pochodzenia rasowego lub etnicznego, wyznania, dane genetyczne, biometryczne, ujawniające poglądy polityczne, światopoglądowe, dane dotyczące seksualności lub orientacji seksualnej.

 

§ 2

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

1. Personel posiada odpowiednią wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka krzywdzenia dziecka, personel podejmuje działania w zakresie swoich kompetencji i możliwości.

Zasady rekrutacji personelu:

1. Każdy kandydat/kandydatka do pracy lub współpracy z ALAB, który ma być zatrudniony w jakiejkolwiek formie (umowa cywilnoprawna, wolontariat, praktyka zawodowa, staż itp.), podlega weryfikacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.
2. Dane potrzebne do weryfikacji w ww. Rejestrze to: imię (imiona) i nazwisko, data urodzenia, PESEL, imię ojca, imię matki.
3. Weryfikacja w Rejestrze musi odbyć się przed dopuszczeniem do wykonywania obowiązków i zleconych zadań.
4. Za sprawdzenie w Rejestrze odpowiada osoba zatrudniona na stanowisku ds. kadr. Wydruk z Rejestru przechowywany jest w aktach osobowych pracownika lub w analogicznej dokumentacji dotyczącej osoby współpracującej na podstawie umowy cywilnoprawnej/wolontariusza/praktykanta/stażysty.
5. Kandydat/kandydatka ma obowiązek dostarczyć informacje z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
6. Jeżeli osoba posiada obywatelstwo inne niż polskie, wówczas przedkłada informacje z rejestru karnego państwa obywatelstwa, uzyskiwane do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, bądź informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje wydawania informacji dla ww. celów.
7. Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności, nie przewiduje wydawania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego, wówczas kandydat/kandydatka składa pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenie o tym fakcie według wzoru z załącznika nr 1.
8. W przypadku niemożliwości przedstawienia informacji o niekaralności kandydat/kandydatka zobowiązany/a jest do złożenia oświadczenia o niekaralności oraz toczących się postępowaniach przygotowawczych, sądowych i dyscyplinarnych.
9. Ponadto osoba przyjęta na stanowisko związane z pracą z dziećmi musi bezwzględnie podpisać oświadczenie o zapoznaniu się ze standardami ochrony małoletnich i zobowiązaniu do ich przestrzegania.
10. Oświadczenia zostają włączone do akt osobowych pracownika, a w przypadku ich braku – dołączone do umowy cywilnoprawnej.

 

§ 3

Zasady bezpiecznych relacji Personel–Dziecko

1. Personel zna i stosuje zasady bezpiecznych relacji Personel–Dziecko.
2. Podstawową zasadą wszystkich czynności podejmowanych przez Personel jest działanie dla dobra Dziecka i w jego najlepiej pojętym interesie.
3. Zasady bezpiecznych relacji Personelu z dziećmi obowiązują każdego członka Personelu ALAB.
4. Komunikacja z dziećmi:
   1. Zaczynaj od przedstawienia się i swojej funkcji. Jeśli wiesz, że dziecko może nie zrozumieć Twojego stanowiska, krótko wytłumacz, czym się zajmujesz.
   2. Pozwól dziecku na wypowiadanie się w każdej kwestii, także w zakresie ochrony zdrowia. Pamiętaj, że pacjent powyżej 16. roku życia ma prawo do pełnej informacji medycznej i decydowania o procesie diagnostyczno-terapeutycznym.
   3. Odpowiadaj na pytania dziecka-pacjenta zgodnie z prawdą, dostosowując komunikat do jego możliwości (wieku, stanu emocjonalnego, poziomu rozwoju i sytuacji, w której się znajduje). Wyrażaj się prosto i zrozumiale. Jeśli masz wątpliwości, czy dziecko Cię zrozumiało, zapytaj. Upewnij się także, że dziecko wie, że może zadawać pytania Tobie lub innym członkom personelu.
   4. Zapewnij komunikację dzieciom ze szczególnymi potrzebami, np. niesłyszącymi, poprzez dostęp do tłumacza języka migowego. Staraj się zapewnić tłumacza dla pacjenta obcojęzycznego. W przypadku dzieci komunikujących się niewerbalnie możesz skorzystać z form komunikacji alternatywnej.
5. Potrzeby dziecka-pacjenta:
   1. Każdy pacjent może reagować inaczej, nawet w tej samej sytuacji. Składa się na to wiele czynników, takich jak poziom rozwoju, wiek, stan emocjonalny, dotychczasowe doświadczenia. Staraj się poznać potrzeby pacjentów i próbuj na nie odpowiadać, o ile to możliwe.
   2. Zapewnij dziecku-pacjentowi sprawczość. Zapytaj, jak możesz się do niego zwracać. Traktuj pacjentów podmiotowo. Staraj się prowadzić rozmowę bezpośrednio z pacjentem, nie omawiaj jego sytuacji z pominięciem jego osoby.
6. Kontakt fizyczny:
   1. Podczas badania/pobierania materiału do badań zapewnij obecność rodzica/opiekuna dziecka lub innej osoby z Personelu Placówki.
   2. Kontakt fizyczny nie wynikający ze względów medycznych jest dopuszczalny, o ile jest stosowny i odpowiada na potrzeby dziecka-pacjenta, czyli uwzględnia wiek pacjenta, etap rozwojowy, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Zawsze wtedy należy zapytać dziecko-pacjenta o zgodę, np. na przytulenie.
7. Korzystanie przez dzieci z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu:
   1. Placówki nie udostępniają opiekunom i dzieciom dostępu do Internetu.

 

§ 4

Prawo do prywatności w zakresie leczenia

1. Każdy członek Personelu ma obowiązek szanować prawo dziecka do prywatności.
2. Podczas czynności zabiegowych, pielęgnacyjnych, higienicznych i związanych z ochroną zdrowia kontakt fizyczny z dzieckiem należy ograniczyć do czynności niezbędnych, adekwatnych do wieku i rozwoju dziecka. Czynności te należy przeprowadzać, dbając o komfort pacjenta i z poszanowaniem jego godności oraz intymności. Zawsze uprzedzaj o swoim działaniu, pytaj o zgodę opiekuna dziecka lub samo dziecko.

§ 5

Zasady kontaktów z dzieckiem

1. Członek Personelu powinien kontaktować się z dzieckiem:
   1. w celach związanych z udzielaniem świadczeń medycznych,
   2. w godzinach pracy,
   3. na terenie Placówki bądź drogą poczty elektronicznej lub telefonicznie.
2. Jeżeli po godzinach pracy w Placówce zachodzi konieczność:
   1. nawiązania kontaktu z dzieckiem lub jego opiekunem, należy to uczynić przy wykorzystaniu służbowego e-maila albo telefonu służbowego.
   2. spotkania z dzieckiem – może to nastąpić po wyrażeniu zgody przez opiekuna dziecka i należy niezwłocznie powiadomić o tym bezpośredniego przełożonego.
3. Ograniczenia te nie mają zastosowania w przypadku zagrożenia dobra dziecka. W takiej sytuacji należy podjąć działania mające na celu zapewnienie dziecku bezpieczeństwa oraz niezwłocznie zgłosić zdarzenie bezpośredniemu przełożonemu, a następnie sporządzić szczegółową notatkę służbową z opisem zdarzenia i przekazać ją bezpośredniemu przełożonemu.
4. W przypadku, gdy z uwagi na bezpieczeństwo dziecka uzasadnione jest, aby dziecko miało możliwość kontaktu z członkiem Personelu poza godzinami jego pracy i poza służbowymi kanałami komunikacji, a dziecko nawiąże taki kontakt, każdorazowo osoba ta ma obowiązek odnotować to w formie notatki służbowej i poinformować przełożonego.

 

§ 6

Ujawnienie krzywdzenia

1. W sytuacji ujawnienia krzywdzenia przez inne dziecko, należy stworzyć mu możliwość wypowiedzenia się, pamiętając, że może to być dla dziecka pierwsza i jedyna rozmowa. Należy szczególnie:
   1. Wyrazić troskę, deklarując, że wierzy się dziecku.
   2. Zapewnić dziecko, że dobrze zrobiło, podejmując rozmowę o doznanej krzywdzie.
   3. Wyjaśnić dziecku, że nie jest winne zaistniałej sytuacji.
   4. Jednoznacznie negatywnie ocenić każdą formę przemocy, dając wyraźny sygnał, że jest ona niedopuszczalna i należy jej zapobiegać.
   5. Odpowiednio poinformować dziecko, kto i jak zajmie się sprawą, w tym udzielić informacji, że podjęte zostaną działania zapewniające mu bezpieczeństwo.

§ 7

Monitorowanie

1. Dział Prawny będzie – nie rzadziej niż co 2 lata – oceniać Standardy w ten sposób, by dostosować je do aktualnych potrzeb oraz obowiązujących przepisów. Wnioski z tej oceny Dział Medyczny pisemnie udokumentuje.
2. Dział Prawny przygotuje Personel do stosowania niniejszych Standardów, przeprowadzając odpowiednie szkolenia.

 

§ 8

Procedury interwencji w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa dziecka

1. Celem interwencji jest powstrzymanie krzywdzenia dziecka i zapewnienie mu bezpieczeństwa.
2. Fakt zidentyfikowania objawów mogących świadczyć o krzywdzeniu dziecka-pacjenta podlega obowiązkowemu odnotowaniu w dokumentacji medycznej/rejestrze incydentów prowadzonym przez Dział HR.
3. Naruszenie obowiązku reagowania w sytuacjach podejrzenia krzywdzenia dziecka może zostać uznane za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych lub kontraktowych i jako takie prowadzić do rozwiązania umowy z osobą dopuszczającą się tego naruszenia.

 

§ 9

Procedura interwencji w przypadku krzywdzenia

1. Postępowanie w przypadku podejrzenia przemocy – w przypadku naruszenia ze strony rodzica, opiekuna lub innej osoby dorosłej:
   1. W przypadku podejrzenia zagrożenia życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu dziecka w wyniku stosowania wobec niego przemocy domowej, także wobec faktu, że w rodzinie są lub mogą być inne dzieci, należy niezwłocznie poinformować Policję, dzwoniąc pod numer 112.
2. Krzywdzenie ze strony Personelu:
   1. W przypadku zauważenia krzywdzenia dziecka przez Personel, należy podjąć kroki interwencyjne zależne od zaistniałej sytuacji:

§ Gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności, należy ten fakt zgłosić bezpośredniemu przełożonemu, sporządzić ze zdarzenia szczegółową notatkę i przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem lub współpracownikiem.

§ Gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, należy natychmiast poinformować Dyrektora Działu HR o osobie oraz zachowaniach krzywdzących, których się dopuściła.

3. W przypadkach niejasnych lub wątpliwych osoba odpowiedzialna za interwencję konsultuje sprawę z bezpośrednim przełożonym oraz Dyrektorem HR. Osoba odpowiedzialna za prowadzenie interwencji może rozmawiać z osobami zaangażowanymi, w tym dzieckiem, osobą podejrzewaną o krzywdzenie i świadkami.

 

§ 10

Podjęcie interwencji

1. W każdym przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, należy zadbać o jego bezpieczeństwo i odseparować je od osoby podejrzewanej o krzywdzenie.
2. Za prowadzenie interwencji odpowiada Koordynator Placówki, w której doszło do zdarzenia, lub inna osoba wyznaczona przez Koordynatora.
3. Niezależnie od ustaleń § 9, w przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, należy powiadomić opiekuna dziecka, a w sytuacji, gdy osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest opiekun dziecka, należy powiadomić inną osobę sprawującą pieczę nad dzieckiem.
4. Zasady interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka muszą uwzględniać obowiązki określone w przepisach prawa, m.in. art. 240 Kodeksu karnego oraz art. 12 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej.
5. Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania poufności, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

 

§ 11

Postanowienia końcowe

1. Standardy wchodzą w życie z dniem ich ogłoszenia.
2. Udostępnienie standardów następuje w sposób umożliwiający zapoznanie się z nimi przez personel, dzieci i ich opiekunów poprzez:
   1. Zamieszczenie na stronie internetowej alab.pl;
   2. Wywieszenie w widocznym miejscu w placówkach;
   3. Przekazanie służbowymi drogami komunikacyjnymi wszystkim członkom personelu.

Pobierz plakat Standardy Ochrony Małoletnich